Οι εμπιστευτικές πληροφορίες καλύπτουν μη-δημόσιες πληροφορίες που αφορούν την στρατηγική των επιχειρήσεων για ζητήματα εμπορικής πολιτικής. Περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται, στις πληροφορίες που αφορούν τη μελλοντική τιμολογιακή ή παραγωγική πολιτική μίας επιχείρησης. Οι πληροφορίες που αφορούν το παρελθόν (πέραν των 5 ετών) συνήθως χάνουν την εμπορική τους αξία και, ως εκ τούτου, δεν αποτελούν εμπιστευτικές πληροφορίες, ιδιαίτερα όταν αφορούν συναθροιστικά μεγέθη (π.χ. επίπεδο συνολικής παραγωγής της αγοράς).
Η συμμόρφωση των επιχειρήσεων με τους κανόνες του ανταγωνισμού συνιστά μια καλή επιχειρηματική πρακτική. Οι επιχειρήσεις που συμμορφώνονται με τους κανόνες του ανταγωνισμού μακροχρόνια εξοικονομούν χρηματικούς πόρους, λόγω αποφυγής καταβολής προστίμων και αποζημιώσεων σε καταναλωτές. Αντιθέτως, οι επιχειρήσεις που καταστρατηγούν τους κανόνες του ανταγωνισμού υποβάλλονται σε χρονοβόρες έρευνες από τις αρχές ανταγωνισμού και/ή τα δικαστήρια. Μία τέτοια εξέλιξη συνεπάγεται σημαντικό κόστος για τις επιχειρήσεις, π.χ. κόστος που σχετίζεται με τη νομική υποστήριξη, απώλεια διοικητικού χρόνου, επιβολή σημαντικών χρηματικών προστίμων και απατήσεις για καταβολή αποζημιώσεων σε καταναλωτές που έχουν υποστεί ζημιά ως αποτέλεσμα της παράβασης. Σε ορισμένες χώρες η παραβίαση των κανόνων του ανταγωνισμού συνεπάγεται επίσης και ποινικές κυρώσεις σε φυσικά πρόσωπα, συμπεριλαμβανομένης και της ποινής φυλάκισης.
Μια επιπρόσθετη αρνητική επίδραση για τις επιχειρήσεις που παραβιάζουν την αντιμονοπωλιακή νομοθεσία είναι η αρνητική δημόσια προβολή, και κατ’ επέκταση η βλάβη που προκαλείται στη φήμη τους. Το οικονομικό κόστος που σχετίζεται με την αρνητική δημόσια προβολή συχνά υπερβαίνει σε μέγεθος το χρηματικό πρόστιμο. Αυτό οφείλεται στο ότι η αρνητική εικόνα που εκπέμπεται από τον τύπο, οδηγεί, μέσω ποικίλων παράπλευρων συνεπειών, σε απώλεια επιχειρηματικής δραστηριότητας, π.χ. δυσφήμιση της επιχείρησης, φθορά της καταναλωτικής πίστης και της επενδυτικής αξίας της επιχείρησης.
Τι δεν επιτρέπεται να συζητιέται
Τα στελέχη ανταγωνιστικών επιχειρήσεων δεν θα πρέπει να συζητούν ή και να ανταλλάσουν πληροφορίες σε σχέση με τα μελλοντικά επιχειρηματικά τους πλάνα αναφορικά με τις τιμές (συμπεριλαμβανομένων και των εκπτώσεων πίστης ή προσφορών) και την εμπορική στρατηγική που σκοπεύουν να ακολουθήσουν στην αγορά π.χ. σε ποιους και ποια προϊόντα θα πουλήσουν. Επιπρόσθετα, δεν θα πρέπει να αποκαλύψουν πληροφορίες σε σχέση με τις τιμές που σκοπεύουν να επιβάλουν στο μέλλον οι πελάτες τους σε άλλους πελάτες.
Στις περιπτώσεις που οι συζητήσεις, είτε επαγγελματικές είτε κοινωνικές, καταπιάνονται με τα πιο πάνω θέματα, τότε θα πρέπει να αποχωρήσουν και να επιδιώξουν να λάβουν συμβουλή από το νομικό τους σύμβουλο ή και εξειδικευμένους συμβούλους για θέματα ανταγωνισμού.
Τι επιτρέπεται να συζητιέται
Τα στελέχη ανταγωνιστικών επιχειρήσεων ή επιχειρήσεων που βρίσκονται σε μια κάθετη σχέση, μπορούν να συζητούν για ιστορικά δεδομένα (πέραν των 5 ετών) που έχουν χάσει τη εμπορική τους αξία. Επίσης, μπορούν να συζητούν ή και να ανταλλάσουν συναθροιστικά δεδομένα, τα οποία δεν επιτρέπουν την ταυτοποίηση εμπορικών στρατηγικών της κάθε επιχείρησης χωριστά (π.χ. συνολική παραγωγή ενός κλάδου).
